Του Μάκη Μπαλαούρα, βουλευτή Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ
Ο πρώτος Προϋπολογισμός Κυβέρνησης της Αριστεράς, είναι ένας προϋπολογισμός για μια χώρα σε κατάσταση πολιορκίας, μία πολιορκία που έχει αρχίσει από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση και κρατάει μέχρι τώρα, μέσα στο πλαίσιο που μας έχουν αναγκάσει, αυτού του τρίτου μνημονίου. Από τον Προϋπολογισμό του 2016 όμως στέλνονται και μηνύματα για να περιγράψουμε την πορεία μας.
Ο οδικός μας χάρτης
Τα μηνύματα αυτά εντάσσονται στην στρατηγική μας, τον οδικό μας χάρτη που αφορά, πρώτον την ήδη συντελεσθείσα ανακεφαλαιοποίηση και αμέσως μετά την πρώτη αξιολόγηση. Το επόμενο βήμα -ίσως και το σημαντικότερο- είναι η συζήτηση για το χρέος. Και από εκεί και πέρα, μπαίνουμε σε μία «κανονικότητα» όπου εμείς θα πρέπει να αναζητήσουμε και να διατυπώσουμε το αναπτυξιακό μας μοντέλο, το αναπτυξιακό μας όραμα.
Χρειαζόταν η ανακεφαλαιοποίηση;
Ξεκινώντας από τα τέσσερα αυτά ζητήματα, ας δούμε το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης. Αν δεν γινόταν ανακεφαλαιοποίηση, θα είχαμε όχι απλώς «κούρεμα» όλων των καταθέσεων από το πρώτο ευρώ, αλλά θα είχαν χρεοκοπήσει, τουλάχιστον, δύο συστημικές τράπεζες. Κατά τη γνώμη μου, θα είχαμε χρεοκοπία και των υπολοίπων, γιατί το τσουνάμι θα έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις…
Γιατί έφτασαν στη χρεοκοπία οι τράπεζες; Το βασικό πρόβλημα ήταν τα «κόκκινα» δάνεια. Όταν τα «κόκκινα» δάνεια φτάνουν στο σύνολό τους στα 110 δισ. είναι αδύνατον να λειτουργούν πια ως τράπεζες, καταντούν ζόμπι!
Μας κατηγορούν ότι η τιμή που πουλήθηκε ήταν μικρή. Ας δούμε τα δεδομένα:
Μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση του 2012 με τα 25 δισ. που πλήρωσε ο ελληνικός λαός, δηλαδή, ο φτωχός και ο μεσαίος, γιατί οι πλούσιοι έχουν τρόπο να ξεφεύγουν, οι μετοχές άρχισαν να κατρακυλούν. Τον Σεπτέμβρη του 2014 η αξία τους έπεσε στα 16,5 δισ. Λίγους μήνες μετά, τον Δεκέμβρη του 2014, είχαν πάει στα 14,3 δισ. Τον Γενάρη του 2015, πριν αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ Κυβέρνηση, πήγαν στα 10,9. Και τέλος, τον Ιούνιο του 2015, πριν τα capital controls, είχαν πέσει στα 6 δις(!).
Στη τωρινή ανακεφαλαιοποίηση το ελληνικό κράτος πλήρωσε 5,7 δισ.
Μικρή πράγματι η αξία της πώλησης των μετοχών, αυτή όμως διαμορφώνεται, δυστυχώς, από την αγορά. Απόδειξη ότι στο Χρηματιστήριο και μετά την ανακεφαλαιοποίηση, πέφτουν ραγδαία οι μετοχές των τραπεζών, διαμορφώνοντας πολύ κάτω ακόμα και αυτήν την ελάχιστη τιμή, την πολύ μικρή τιμή που πουληθήκαν οι τράπεζες…
Παρά ταύτα, η κυβέρνηση μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο πήρε μετοχές με δικαίωμα ψήφου και όχι όπως με τις προηγούμενες κυβερνήσεις που δεν διεκδίκησε το δικαίωμα αυτό. Επιπλέον, πήραμε ομόλογα, τα CoCos, που έχουν πάρα πολύ υψηλό επιτόκιο -σχεδόν 8%- και μάλιστα σε μια περίοδο που τα επιτόκια είναι μηδαμινά. Τέλος, το χρέος δεν αυξήθηκε υπέρμετρα, επειδή πληρώσαμε μόνο 5,7 δισ. από τα 25 δισ. που είχαμε οιονεί δανειστεί.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχει πια δικαίωμα να ασκεί βέτο στις αποφάσεις των τραπεζών, καθώς και για αξιολογεί την ικανότητα των διοικήσεων και αν χρειαστεί να τους καθαιρέσει.
Σε πήλινα πόδια βρισκόταν η οικονομία
Η Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η οικονομία πήγαινε καλά τα προηγούμενα χρόνια. Η απάντηση έρχεται από τη συντηρητική «Καθημερινή»: Αν παρατηρήσουμε ένα μόνο δείκτη, αυτόν της απoεπένδυσης, δηλαδή τη καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού, ακόμα και το 2014, έτος του λεγόμενου Success Story, θα δούμε ότι ήταν 11,5% του ΑΕΠ, δηλαδή, ο χαμηλότερος δείκτης από το 1960!
Πράγματι, αν κοιτάξουμε το σχεδιάγραμμα του «Aκαθάριστου Σχηματισμού Παγίου Κεφαλαίου», το οποίο κατέθεσα στα Πρακτικά της Βουλής, θα δούμε ότι, σε μια «νορμάλ και μια εύρωστη» οικονομία, όπως λέει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είχαμε αυτή την τεράστια αποεπένδυση.
Στήριξη του κοινωνικού κράτους
Με τον παρόντα Προϋπολογισμό αυξάνουμε για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια τις επενδύσεις κατά 300 εκατομμύρια. Για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια αυξάνονται οι κοινωνικές προτεραιότητες κατά 823 εκατομμύρια, δίνοντας μεγάλο βάρος στην ανθρωπιστική κρίση και στην υγεία, με τους ανασφάλιστους να μπορούν, για πρώτη φορά, να έχουν δυνατότητα πρόσβασης στα νοσοκομεία. Ταυτόχρονα μειώνουμε τις δαπάνες. Όχι τις κοινωνικές, όπως πιστεύει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με τη νεοφιλελεύθερη αντίληψή τους, αλλά διαφορετικές δαπάνες, όπως αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου.
Άρχισε η πάταξη της φοροδιαφυγής
Για τη φοροδιαφυγή έχουν αρχίσει οι πρώτες ενέργειες με απτά αποτελέσματα: Ανοίγονται όλες οι Λίστες και τώρα η τελευταία της Βεστφαλίας - Ρηνανίας. Θα περιμένουμε τα αποτελέσματα. Ακούσαμε όλοι τι είπε ο Υπουργός των Οικονομικών της Βεστφαλίας- Ρηνανίας. Ότι η προηγούμενη κυβέρνηση τους «έφτυσε» και δεν ήθελε να αξιοποιήσει την λίστα αυτή.
Τέλος, παρά τα capital controls, είχαμε αυξημένη εισπραξιμότητα. Ακόμα και τότε που εξεταζόταν ο Φαλτσιανί, πήραμε 80 εκατομμύρια. Για να καταλάβουμε πως ο κόσμος που φοροδιαφύγει, όταν πέσει το φόβητρο, αρχίζει και κινείται. Και έδωσε, λοιπόν, αμέσως- αμέσως, μέσα σε δέκα μέρες, 80 εκατομμύρια!
Με άναρθρες κραυγές ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και από πίσω το Ποτάμι, μας λένε, ότι δεν αναφέρονται στον προϋπολογισμό τα κονδύλια που θα εισπράξουμε από την φοροδιαφυγή, ότι η Κυβέρνηση και εμείς που την στηρίζουμε είμαστε απατεώνες. Είναι προφανές ότι δεν μπαίνουν, διότι τα τελευταία έξι χρόνια που είχαν κυβερνήσει, καταγραφτήκαν ως, και ήσαν, αναξιόπιστοι. Έχουν καταγραφεί από τον τότε Πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, μέχρι τον τελευταίο, τον Σαμαρά, από τη κοινή γνώμη της Ευρώπης και όχι μόνο, ως αναξιόπιστοι. Πώς, λοιπόν, θα δεχτούν από μια νέα κυβέρνηση, την οποία δεν την θέλουν, διότι είναι Αριστερή κυβέρνηση, να γράψει τα κονδύλια τα οποία θα παλέψει για να πάρει από φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο, διαφθορά, κλπ;
Ασφαλιστικό σύστημα αναδιανεμητικό και δίκαιο
Θέλουμε, πιστεύουμε, θα διεκδικήσουμε να παραμείνει αναδιανεμητικό το σύστημα και όχι κεφαλαιοποιητικό. Το αναδιανεμητικό σύστημα βοηθάει τις επόμενες γενιές, τους αναξιοπαθούντες κλπ.
Δεν θέλουμε να γίνουν οριζόντιες περικοπές. Θέλουμε να γίνονται κινητοποιήσεις. Εμείς θέλουμε την κοινωνία να απαιτεί, την κοινωνία να κάνει έντονη κριτική και μάλιστα να κάνει κριτική όταν διαπιστώνει ότι μια κυβέρνηση μπορεί, πιεζόμενη, να ξεστρατίζει.
Τέλος, για τα σενάρια της Οικουμενικής ή για σενάρια με τεχνοκράτες, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δε χρειαζόμαστε παρά φύσιν συμμαχίες, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κ.Ο. του συζητά και αποφασίζει δημοκρατικά και ως εκ τούτου παραμένει αρραγής. Ούτε τεχνοκράτες χρειαζόμαστε. Άλλωστε, ακόμα και να θέλαμε, έχει απομείνει πια κανένας τεχνοκράτης να πιάσει δουλειά; Τους έχουν «αξιοποιήσει» όλους. Και τον κ. Χαρδούβελη, και τον κ. Στουρνάρα.
Έφτασε στο σημείο, μάλιστα, ο κ. Βορίδης, να προτείνει τον Σαμαρά. Δηλαδή, μη έχοντας εμπιστοσύνη μεταξύ τους, θέλουν να βγάλουν τους σκελετούς από το ντουλάπι!
Τελειώνω με μια παροιμία. Στην παρθενική μου ομιλία είχα αναφέρει μια αραβική παροιμία, που επανέλαβε ο Πρωθυπουργός και έγινε ντόρος, θα διαβάσω τώρα μια κινέζικη: «Η καλύτερη στιγμή να φυτέψεις ένα δέντρο είναι είκοσι χρόνια πριν. Η επόμενη καλύτερη στιγμή είναι τώρα».
Ελπίζω, λοιπόν, το δέντρο του ΣΥΡΙΖΑ να πιάσει γερά, να μεγαλώσει, να βγάλει καρπούς και να έχουμε καλή σκιά.
*Το άρθρο αυτό βασίστηκε στην ομιλία του Βουλευτή στη συζήτηση της Ολομέλειας για τον Προϋπολογισμό.