Συγκρατεί με δυσκολία τα δάκρυα της, τα μάτια της είναι βουρκωμένα και η απελπισία είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της. Καταφέρνει μόνο να ψελλίσει με σπαραχτική φωνή «δεν αντέχω άλλο!». Η Κατερίνα Κούκη, 41 ετών, μητέρα τεσσάρων παιδιών, παλεύει με νύχια και με δόντια να επιβιώσει με το… τίποτα, ζώντας σε ένα ημιτελές ξύλινο σπίτι, εντελώς στο σκοτάδι, τα τελευταία τρία χρόνια. Η μεγάλη της απόφαση, να εγκαταλείψει την Αθήνα και να ζήσει στην επαρχεία (Παλαιοχώρι) με στόχο να προσφέρει έναν καλύτερο τρόπο ζωής για την ίδια και τα παιδιά της, δεν περίμενε ποτέ, ούτε στα πιο τρελά της όνειρα ότι θα κατέληγε σε εφιάλτη. Επένδυσε ότι είχε και δεν είχε, σε μια επιχείρηση χωματουργικών έργων που όχι μόνο δεν πήγε καλά αλλά της δημιούργησε τεράστια χρέη στην Εφορεία και τις τράπεζες που σήμερα αδυνατεί να αποπληρώσει.
Το πρόβλημα όμως για την ίδια, που την ανάγκασε για δεύτερη φορά να δημοσιοποιήσει το δράμα της (είχε προηγηθεί ρεπορτάζ σε τοπική εφημερίδα πριν ένα χρόνο περίπου), δεν είναι το χρέος αλλά το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια ζει χωρίς ρεύμα και νερό και όσες πόρτες και χτύπησε, κανένας δεν ευαισθητοποιήθηκε!
Η 41χρονη μητέρα, απευθύνει έκκληση προς όλους να τη βοηθήσουν από το υστέρημα τους ώστε να μπορέσει να συγκεντρώσει χρήματα και να μπορέσει να τοποθετήσει ένα φωτοβολταικό πάνελ ώστε να ηλεκτροδοτήσει τις βασικές ανάγκες του σπιτιού της. Στην Ηλεία, δραστηριοποιούνται δεκάδες επιχειρήσεις προμήθειας και τοποθέτησης φωτοβολταικών συστημάτων. Δεδομένου ότι όπου και αν απευθύνθηκε η 41χρονη μητέρα, δε βρήκε ανταπόκριση, ίσως η ευαισθητοποίηση των επιχειρηματιών του νομού, να μπορέσει να δώσει λύση και «φως» στο σπιτικό και τη ζωή τους. Μια πράξη αγάπης και αλληλεγγύης, μια πράξη ανθρωπιάς για μια οικογένεια που ζει χρόνια στο σκοτάδι…