Σχεδόν ένα μήνα παραμονής στην Μυρσίνη συμπληρώνουν οι 340 πρόσφυγες από τη Συρία. Και καθημερινά για αυτούς συμβαίνουν πολλά μικρά θαύματα. Η τάση τους για ένταξη στα κοινωνικά δεδομένα της Ελλάδας είναι εμφανής. Πέρα από τα όσα συμβαίνουν στην παραμονή τους στην περιοχή, υπάρχουν και καλά νέα για οικογένειες που πρόκειται σύντομα να φύγουν για άλλη ευρωπαϊκή χώρα…
Η μικρή Αθηνέτ στα χέρια του Χρήστου Αθανάσουλα
Η οικογένεια της μικρής Αθηνέτ που πολλές φορές έχουμε δει μέσα από φωτογραφίες στα ρεπορτάζ, ετοιμάζει τις βαλίτσες της για την Πορτογαλία. Σύμφωνα με πληροφορίες η χώρα της Ιβηρικής θα υποδεχθεί έναν αριθμό προσφύγων από την Ελλάδα και ανάμεσά τους είναι και αυτή η οικογένεια που φιλοξενείται στη Μυρσίνη. Η Αθηνέτ μαζί με το αδερφάκι της και τους γονείς της θα μετακομίσουν σε κέντρο φιλοξενίας στην Πορτογαλία. Εκεί ο πατέρας της θα έχει δουλειά, η οικογένεια σπίτι και το δικαίωμα της παραμονής σε καλές συνθήκες για τρία χρόνια με άδεια παραμονής.
Ο παππούς της οικογένειας με το μικρότερο γιο του θα παραμείνουν στην Μυρσίνη έως ότου εξεταστεί η αίτησή που έχουν κάνει για να ταξιδέψουν στη Γερμανία όπου βρίσκεται η γιαγιά με την άλλη κόρη της.
Στιγμές δημιουργικής απασχόλησης για τα προσφυγόπουλα.
Τα προσφυγόπουλα έχουν αρχίσει να μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα.
Ένα άλλο “θαύμα” που συμβαίνει αυτό που τα προσφυγόπουλα έχουν αρχίσει να μαθαίνουν ελληνικά. Υπήρξαμε αυτήκοοι μάρτυρες που παιδάκια από τη Συρία μετρούσαν στα Ελληνικά και παράλληλα μετέφραζαν στα αραβικά. Είναι σημαντική μια αρχή στην αποδοχή της ελληνικής καθημερινότητας. Τα παιδάκια μετρούσαν “ένα, δύο, τρία, τέσσερα…” στα ελληνικά και παράλληλα απαντούσαν πως είναι οι αντίστοιχοι αριθμοί στα αραβικά… “ουάχατ, τνιν, τελέτα, άρμπα…”. Αρχή είχε γίνει και στο να γράφουν κάποιες ελληνικές λέξεις...
Ο κ. Φαρέζ
Οι πρόσφυγες, έχουν κάνει σημαντικά βήματα στην αυτοργάνωση τους και τη διαχείριση της ανθρωπιστικής βοήθειας που φτάνει εκεί σχεδόν καθημερινά. Ο κ. Φαρέζ είναι ένας από τους ανθρώπους που γνωρίσαμε σχεδόν από την πρώτη ημέρα της παραμονής τους εκεί. Ευγενικός, καλοσυνάτος και πράος συμβάλει σημαντικά στην ομαλοποίηση της καθημερινότητας των συμπατριωτών του…
Σημαντικό επίσης είναι πως πλέον κάθε ένα από τα διαμερίσματα του LM Village διαθέτει μικρά κουζινάκια για να μπορούν οι πρόσφυγες να μαγειρεύουν οι ίδιοι - μιας και υπήρξαν παράπονα για την ποιότητα της σίτισης. Έτσι κάποιος μπορεί στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής βοήθειας να προσφέρει ρύζι, όσπρια, τσάι, ζάχαρη, αλάτι, πατάτες, κονσέρβες (πλην χοιρινού) κ.α.
Στιγμιότυπο από ένα τυπικό οικογενειακό δείπνο προσφύγων στη Μυρσίνη.
Το μικρό κορίτσι που εξαιτίας βομβαρδισμών, δεν ακούει, δεν μιλάει και έχει χάσει τους γονείς της.
Μια από τις στενάχωρες ιστορίες του Κέντρου Φιλοξενίας Προσφύγων της Μυρσίνης, είναι αυτή ενός μικρού κοριτσιού. Σε ηλικία ενός έτους, έχασε την ακοή του από βόμβα που έσκασε πολύ κοντά της. Οι γονείς της κατάφεραν να της αγοράσουν ειδικά ακουστικά, ώστε να συνεχίσει να ακούσει και να καταφέρει να μάθει να μιλάει. Λίγο αργότερα σε άλλο βομβαρδισμό οι γονείς της σκοτώθηκαν. Μετά από λίγο, το μικρό κορίτσι, έχασε τα ακουστικά του με αποτέλεσμα να σταματήσει να ακούει και κατά συνέπεια… να μιλάει. Στη Μυρσίνη βρίσκεται χάρη σε μια φίλη της μαμάς της που δεν την εγκατέλειψε μέσα στον πόλεμο… Είναι ένα παιδάκι που δεν μιλά πια, ενώ μιλούσε…