Αποπληθωρισμός, φοροκαταιγίδα κατά των επιχειρήσεων και εκρηκτική ανεργία συντηρούν το υφεσιακό περιβάλλον - «Χωρίς επενδύσεις δεν θα υπάρξει επιστροφή στην ομαλότητα», το μήνυμα του ΣΕΒ
Η παράδοση, στις αρχές Μαρτίου, της έκθεσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την Ελλάδα έγινε δεκτή σχεδόν με πανηγυρισμούς από την κυβέρνηση, με δεδομένο ότι ο διεθνείς οργανισμός είχε την καλύτερη εκτίμηση - συγκρινόμενες με αυτές ΔΝΤ και Κομισιόν - για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2016.
Επειδή, όμως, ορθώς οι Αγγλοσάξωνες υποστηρίζουν ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», μία προσεκτικότερη παρατήρηση των εκτιμήσεων του ΟΟΣΑ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, τουλάχιστον για φέτος, η πρόβλεψη ότι η ύφεση θα διαμορφωθεί μόλις στο -0,1% είναι αν όχι υπεραισιόδοξη, τουλάχιστον εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί.
Προκειμένου η ύφεση να είναι τόσο χαμηλής κλίμακας, πέραν όλων των άλλων, θα πρέπει να επιτευχθεί ενίσχυση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου κατά 8,6%. Ως ποσοστό ενδεχομένως να μην μοιάζει τόσο εντυπωσιακό, αλλά στην πράξη μάλλον για να επιτευχθεί, σε μία οικονομία που το υφεσιακό περιβάλλον δράσης της αποτελεί... θέσφατο το τελευταίο διάστημα χρειάζεται κάποιο θαύμα.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ίδιου του ΟΟΣΑ το εν λόγω μέγεθος - αφορά επενδύσεις οι οποίες γίνονται κατά κύριο λόγο από το ίδιο το κράτος, με άμεσο στόχο την στήριξη κλάδων όπως για παράδειγμα αυτός των εξαγωγών - από τη διετία 2013-14 ήταν αρνητικό (πτώση 9,3% το 2013 και 2,6% το 2014), ενώ πέρυσι η ενίσχυσή του μόλις κατά 0,9% μάλλον δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει τον ορισμό της ως «δυναμική».
Σε ένα ακόμη σημείο της έκθεση του οργανισμού υπογραμμίζεται ότι «ισχυρότερες εξαγωγές και επενδύσεις αποτελούν τα κλειδιά για σταθερή ανάπτυξη», ενώ προστίθεται ότι η Ελλάδα δεν κατορθώνει να ενισχύσει τη θέση της στο διεθνές εμπόριο -κάτι που θα αποτελούσε έναν ακόμη παράγοντα που μπορούσε να οδηγήσει την οικονομία εκτός του φαύλου κύκλου της ύφεσης που έχει διολισθήσει την τελευταία 5ετία- εάν υπήρχαν επενδύσεις σε ανθρώπινο κεφάλαιο και σε κεφάλαιο που να βασίζεται στη γνώση, σε αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων και σε στήριξη του μεταποιητικού τομέα μεταξύ άλλων.
Με δεδομένη τη δυσχέρεια του ελληνικού κράτους στα τέλη κάθε μήνα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, είναι μάλλον ευσεβής πόθος το να επιτευχθεί ο στόχος του ΟΟΣΑ για αύξηση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου κατά 8,6%.
Εδώ θα μπορούσε, φυσικά, να υπάρξει η έμμεση παρέμβαση του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος θα μπορούσε - πάντα θεωρητική η εκτίμηση - να αυξήσει τις επενδύσεις του.
Πηγή: newmoney.gr