Βραβευμένο με την Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου
Η απόδοση του Ιούλιου Καίσαρα από τον Σαίξπηρ έρχεται στο τέλος της και οι καλλιτέχνες ανταμείβονται με ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Τα φώτα σβήνουν, οι ηθοποιοί αποχωρούν από τη σκηνή και επιστρέφουν στα κελιά τους. Είναι όλοι τους τρόφιμοι της φυλακής ύψιστης ασφαλείας, Rebibbia στα προάστια της Ρώμης. Πρόκειται για το υπέροχο φιλμ των αδελφών Ταβιάνι, «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει», βραβευμένο με την Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου, το οποίο προβάλλεται από τις Κινηματογραφικές Βραδιές ΕΛΜΕ Ηλείας-Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Πύργου, σήμερα, Τρίτη 22 Μαρτίου, στις 9 το βράδυ, στο θέατρο "Απόλλων" στον Πύργο.
Λίγα λόγια για την ταινία:
«Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» - Έτος: 2012 | Xώρα: Ιταλία | Διάρκεια: 76 λεπτά | Σκηνοθεσία: Paolo & Vittorio Taviani | Σενάριο: William Shakespeare, Paolo & Vittorio Taviani | Παίζουν: Cosimo Rega, Salvatore Striano, Giovanni Arcuri.
Η κάμερα των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι εισχωρεί στη φυλακή Ρεμπίμπια, στα προάστια της Ρώμης, και καταγράφει τις οντισιόν, τις κουβέντες και τη διανομή των ρόλων, τις προετοιμασίες, και εντέλει το ανέβασμα της παράστασης «Ιούλιος Καίσαρας», με πρωταγωνιστές πραγματικούς κρατουμένους των φυλακών.
Η ταινία αποτελεί μια εξαίσια μεταφορά, γεμάτη συμβολισμούς. Ένα μοναδικό πείραμα με το παιχνίδι της αναμόρφωσης ή καλύτερα τον άκρως ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης της ελευθερίας, με φόντο το αληθινό περιβάλλον των φυλακών. Πως δηλαδή κλείνεται ο ρεαλισμός σε πλαίσια, και μεταγράφεται διαμέσου της τέχνης ενός κλασικού έργου του Σαίξπηρ;
Έξι μήνες πριν... Ένας δεσμοφύλακας και ο διευθυντής καλλιτεχνικής αναμόρφωσης, συζητούν με τους κρατουμένους για ένα νέο πρότζεκτ, το ανέβασμα του “Ιούλιου Καίσαρα” στη φυλακή. Πρώτα γίνεται το κάστινγκ. Στη συνέχεια μελετάται το κείμενο του Σαίξπηρ. Η παγκόσμια γλώσσα του Σαίξπηρ βοηθά τους ηθοποιούς - κρατουμένους, να ανακαλύψουν τους χαρακτήρες τους. Η πορεία μέχρι το ανέβασμα της παράστασης είναι μεγάλη και συνοδεύεται από άγχος, ελπίδα, αλλά και παιχνίδι. Αυτά είναι τα συναισθήματα των κρατουμένων τη νύχτα στο κελί τους, όταν επιστρέφουν από την ημερήσια πρόβα τους.