Είναι όμως μακρύς ο δρόμος της αποϊδρυματοποίησης
Του Γιάννη Σπυρούνη
Τέσσερις μήνες μετά την ακτιβιστική τους δράση στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών τα μέλη της Κίνησης Χειραφέτησης ΑμεΑ «Μηδενική Ανοχή», χθες επισκέφθηκαν τους χώρους για να δουν τα αποτελέσματα της παρέμβασής τους. Παράλληλα συναντήθηκαν με τον πρόεδρο του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Απόστολο Λαζαρόπουλο με τον οποίο συζήτησαν τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο διάστημα αυτό. Δύο 12χρονα κορίτσια μεταφέρθηκαν σε άλλη δομή με καλύτερες συνθήκες, ενώ και στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών υπάρχει αισθητή βελτίωση στις συνθήκες λειτουργίας του. Τα μέλη της «Μηδενικής Ανοχής» εξέφρασαν συγκρατημένη αισιοδοξία, όμως αναγνώρισαν πως γίνονται βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ερευνητικό πρόγραμμα για στοχευμένες παρεμβάσεις
Ο πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Απόστολος Λαζαρόπουλος, μιλώντας στην «Πρωινή», τόνισε πως εκκρεμούν και άλλες μεταφορές ατόμων, ενώ γίνεται αναζήτηση κατάλληλων δομών. Μια προσπάθεια που γίνεται και απαιτείται και η συμμετοχή και άλλων κοινωνικών φορέων πέραν του ιδρύματος. Ο κ. Λαζαρόπουλος έθεσε ως αφετηρία το δεδομένο ότι τα άτομα αυτά έχουν αντίληψη, συναίσθημα και με την κατάλληλη υποστήριξη μπορούν να κοινωνικοποιηθούν. «Χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό. Ξεκινήσαμε πριν δέκα ημέρες σε συνεργασία με το υπουργείο, το Ινστιτούτο Υγείας Παιδιού και τον ΜΚΟ Lumos, ένα τρίμηνο ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο μέσα από ένα ερευνητικό εργαλείο που θα χρησιμοποιήσει θα καταλήξει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης και παρέμβασης που θα έχει να κάνει με την ένταξη και την εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων. Είναι σημαντικό αυτό ως πρώτο βήμα αν λάβουμε υπόψη και το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον που υπάρχει» δήλωσε ενώ με την ολοκλήρωση του προγράμματος θα υπάρξουν ανακοινώσεις. Προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των υπηρεσιών δρομολογείται η πρόσληψη ενός ψυχιάτρου, που θα βοηθήσει σημαντικά στην αλλαγή που επιχειρείται. Περαιτέρω προσλήψεις δεν είναι άμεσα εφικτές, όμως θα γίνει προσπάθεια ενίσχυσης με επικουρικό προσωπικό.
Από την άλλη πλευρά ο κ. Λαζαρόπουλος επισήμανε πως σε αυτή την περίοδο του ΕΣΠΑ εντάσσεται και η δράση της αποϊδρυματοποίησης. Όμως χρειάζεται πρώτα σωστός σχεδιασμός για να έχει αποτέλεσμα μια τέτοια προσπάθεια. «Το πρώτο κομμάτι αφορά στο στίγμα και την αντίληψη που υπάρχει για την αναπηρία και για τους ανθρώπους αυτούς. Το δεύτερο στάδιο είναι η ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση επιστημονικών φορέων και της τοπικής κοινωνίας. Το τρίτο κομμάτι αφορά στο σωστό σχεδιασμό που μπορεί να υποστηριχθεί πέρα από το ΕΣΠΑ και μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων» είπε ο κ. Λαζαρόπουλος.
«Είδαμε βελτίωση…»
Το μέλος της Κίνησης Χειραφέτησης ΑμεΑ Μηδενική Ανοχή Αντώνης Ρέλλας, εξήγησε πως η χθεσινή τους παρουσία ήταν για συμβολικούς και ουσιαστικούς λόγους. Η 21η Μαρτίου έχει χαρακτηριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Φασισμού και του Ρατσισμού και ταυτόχρονα αποτελεί μια ημέρα αλληλεγγύης για τους ανθρώπους σε σύνδρομο Down. «Δεν είναι καθόλου τυχαίο που συμπίπτουν αυτές οι δύο ημέρες, καθώς έχουν θεσπιστεί καθώς τα άτομα με αναπηρία και σύνδρομο Down είναι τα πρώτα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. Περισσότεροι από 275.000 άνθρωποι με αναπηρία, θανατώθηκαν πολύ πριν κατασκευαστούν τα κρεματόρια για τους Εβραίους» εξήγησε για το συμβολισμό απέναντι στο ρατσισμό.
Ο κ. Ρέλλας τόνισε πως οι αποτρόπαιες ιδέες του παρελθόντος βρίσκουν εφαρμογή στη σύγχρονη Ελλάδα, σε κλειστά ιδρύματα όπως αυτό του Παραρτήματος ΑΜΕΑ Λεχαινών, όπου παραμένουν σε μηχανική καθήλωση μέσα σε κλουβιά και με μεγάλη φαρμακευτική αγωγή, ανήλικοι και ενήλικες με αναπηρία. «Αυτό είναι ένα φαινόμενο που κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει στη χώρα μας. Η γειτονική Ιταλία ξεκίνησε την αποϊδρυματοποίηση το 1970 και πλέον θα πρέπει να διαχειριστεί με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο, η Πολιτεία τους ανθρώπους με αναπηρία που για κάποιους λόγους βρίσκονται εκτός της οικογένειάς τους».
Μιλώντας για την εικόνα που αντίκρισαν τα μέλη της «Μηδενικής Ανοχής» σχολίασε πως δύο ανήλικα κορίτσια έφυγαν από το Παράρτημα ΑΜΕΑ Λεχαινών για άλλο ίδρυμα στη Βούλα. «Είναι ένα τεράστιο βήμα για τα δύο αυτά άτομα αλλά ένα μικρό βήμα για την αποϊδρυματοποίηση στη χώρα μας. Βέβαια μεταφέρθηκαν σε ίδρυμα που λειτουργεί με καλύτερες συνθήκες από ότι το Παράρτημα ΑΜΕΑ Λεχαινών. Είδαμε και μόνοι μας την εικόνα στους δύο ορόφους. Έχει καλυτερέψει η κατάσταση, αυτό όμως δε σημαίνει ότι ένα ίδρυμα όπως αυτό των Λεχαινών πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί. Αυτό που εμείς από την πρώτη στιγμή είπαμε, είναι ότι τα ιδρύματα καταργούνται πρώτα ως λογική και μετά ως κτιριακές εγκαταστάσεις. Και αυτό ως πρακτική εδώ έχει αρχίσει να παρουσιάζει μια σχετική βελτίωση.
