Ένα τεράστιο δίκτυο αρχαίων ποταμών κάτω από την άμμο της δυτικής Σαχάρας εντόπισαν επιστήμονες. Τα ποτάμια κάποτε μετέφεραν μεγάλες ποσότητες νερού στη θάλασσα καλύπτοντας αποστάσεις άνω των 500 χιλιομέτρων.
Η αποκάλυψη έγινε μέσω εικόνων ραντάρ, που τράβηξε ένας ιαπωνικός δορυφόρος πάνω από τη Μαυριτανία.
Οι εικόνες από τον δορυφόρο.
Η ανακάλυψη από Γάλλους ερευνητές, με επικεφαλής τον Φ.Γκρουσέ του Πανεπιστημίου του Μπορντό, η οποία παρουσιάσθηκε στο περιοδικό «Nature Communications», σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», επιβεβαιώνει ότι η Σαχάρα στο παρελθόν δεν έμοιαζε καθόλου με τη σημερινή άγονη και άνυδρη έρημο. Μια πλούσια πανίδα και χλωρίδα φιλοξενείτο κάποτε -και όχι πολύ παλιά- σε μια περιοχή γεμάτη νερά.
Ο θαμμένος υδάτινος δρόμος ίσως αποτελεί μέρος του Ποταμού Ταμαρανζέτ, ο οποίος σύμφωνα με τις θεωρίες πιθανώς πήγαζε από τα νότια όρη του Ατλάντα και από τα υψίπεδα Χογκάρ της σημερινής Αλγερίας για να εκβάλλει στον Ατλαντικό.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι για τελευταία φορά νερό κύλησε σε αυτά τα ποτάμια πριν από περίπου 5.000 χρόνια. Η ομάδα των γάλλων επιστημόνων πιστεύουν ότι το ποτάμι μετέφερε νερό προς τη θάλασσα κατά τη διάρκεια υγρών περιόδων που εμφανίστηκαν στην περιοχή πριν από 245.000 χρόνια.
Αν αυτό το σύστημα ποταμών υπήρχε ακόμη σήμερα, θα ήταν το 12ο μεγαλύτερο στον πλανήτη μας.
Οι δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν πως οι θαμμένες κοίτες των αρχαίων αυτών ποταμών ευθυγραμμίζονται σχεδόν τέλεια με ένα τεράστιο υποθαλάσσιο (σήμερα πια) φαράγγι, το οποίο εκτείνεται από τις ακτές της Μαυριτανίας μέχρι το βυθό της θάλασσας σε βάθος 3.000 μέτρων.
Το φαράγγι του ακρωτηρίου Τιμίρις, όπως λέγεται, που είχε ανακαλυφθεί το 2003, έχει πλάτος δυόμιση χιλιομέτρων και βάθος έως ένα χιλιόμετρο. Προφανώς ένας τεράστιος ποταμός είχε κάποτε σκάψει αυτό το βυθισμένο πια φαράγγι.
Σε περιόδους πλήρους ροής, ο ποταμός θα μετέφερε οργανικά υλικά από τα εδάφη στον ωκεανό, όπου συντηρούσε ένα πλούσιο οικοσύστημα θαλάσσιων πλασμάτων με «φίλτρα» (όπως οι μπαλένες) και άλλους οργανισμούς.
Η Σαχάρα αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα του πώς μια υγρή περιοχή με ποτάμια που μεταφέρουν ιζήματα προς τον ωκεανό μετατράπηκε σε μια ξηρή και άνυδρη περιοχή μέσα σε μόλις 2.000 χρόνια εξαιτίας της Κλιματικής Αλλαγής.