Η αγροτική παραγωγής οικονομικής αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων απειλείται εξαιτίας του μαζικού αφανισμού των μελισσών προειδοποιεί η νεοσύστατη Διακυβερνητική Πλατφόρμα Επιστήμης-Πολιτικής για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστημάτων (IPBES) που αποστολή έχει την παρακολούθηση της υγείας των οικοσυστημάτων για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών.
Μαζί με τις μέλισσες απειλούνται και άλλοι επικονιαστές, όπως οι πεταλούδες, τα πουλιά, οι νυχτερίδες, οι σφήκες, οι σκώροι και τα μυρμήγκια που φροντίζουν για τη γονιμοποίηση των καλλιεργειών. Κυριότερες αιτίες του κακού είναι η απώλεια των βιοτόπων, η κλιματική αλλαγή και τα εντομοκτόνα.
O οργανισμός IPBES ιδρύθηκε το 2012 με στόχο να καθοδηγήσει τις διεθνείς προσπάθειες για την προστασία της βιοποικιλότητας, όπως ακριβώς κάνει η Διακυβερνητική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) για το πρόβλημα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης.
Η τελευταία έκθεση αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης και εγκρίθηκε ομόφωνα από τις 124 χώρες-μέλη της IPBES που συμμετείχαν στις σχετικές εργασίες που έλαβαν χώρα στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας.
—Τι αναφέρει η μελέτη
Τα απειλούμενα είδη περιλαμβάνουν τουλάχιστον το 9% των μελισσών και πεταλούδων και περίπου το 16% των σπονδυλωτών επικονιαστών όπως οι νυχτερίδες και τα κολιμπρί.
Από τα μήλα μέχρι τον καφέ και τις φράουλες, περίπου το 35% της αγροτικής παραγωγής εξαρτάται από τους επικονιαστές -μια αγορά ύψους 235 έως 577 δισεκατομμυρίων δολαρίων, επισημαίνουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Οι λόγοι εξαφάνισης των επικονιαστών σύμφωνα με την έκθεση είναι η κλιματική αλλαγή, οι ασθένειες, τα παρασιτοκτόνα και τα παράσιτα, τα χωροκατακτητικά είδη, οι μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές και η καταστροφή των φυσικών ενδιαιτημάτων εξαιτίας της κατασκευής υποδομών.
Πάντως, η έκθεση επισημαίνει ότι δεν έχει επιβεβαιωθεί η επίπτωση των επονομαζόμενων νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων, τα βρίσκονται από το 2013 σε καθεστώς μορατόριουμ από την ΕΕ έως ότου συγκεντρωθούν περισσότερα δεδομένα.
Η έκθεση συνιστά πάντως τη μείωση της χρήσης εντομοκτόνων, τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών και την υιοθέτηση πρακτικών φιλικών στην άγρια ζωή, όπως για παράδειγμα η δημιουργία ζωνών με αγριολούλουδα μέσα στους αγρούς.