Μεροκάματο που έφτανε ακόμα και τα 1000 ευρώ, δουλειές με το κομμάτι, εκβιασμοί και απειλές σε βάρος όποιου τολμήσει να μιλήσει, κόκαλα νεκρών ακόμα και σε ψυγεία, συνθέτουν ένα μόνο μέρος από το σκηνικό που είχαν στήσει κάποιοι και το οποίο κρατούσε επί χρόνια στο Α’ Δημοτικό Νεκροταφείο της Πάτρας.
Τα πάντα είχαν ως αρχή και τέλος το κέρδος , με όχημα την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου , που έφερνε στις τσέπες υπαλλήλων σε μηνιαία και ετήσια βάση δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
Στην υπόθεση εμπλέκονται πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας, που ποτέ δεν θα βρεθούν αντιμέτωπα με διοικητικές ή ποινικές κυρώσεις τα οποία κατόρθωσαν να πλουτίσουν , με την ιστορία να ξεκινάει χρόνια πριν και η σκυτάλη μέχρι πρότινος να παραδίδεται από τον έναν στον άλλον.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων συνέβαιναν στο «βασίλειο» του Α’ Δημοτικού κοιμητηρίου, το γεγονός πως γινόταν ακόμα και εμπόριο οστό από συγκεκριμένα άτομα.
Η διαδικασία προβλέπει πως οι συγγενείς των νεκρών, μετά την εκταφή, πρέπει να πληρώνουν για να πάρουν τα οστά τους. Η φάμπρικα που είχε επί χρόνια στηθεί ήταν απλή. Όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία, φύλαγαν ακόμα και σε ψυγεία οστά , τα οποία έναντι μικρότερου ποσού από αυτό που θα έδιναν οι συγγενείς εάν όλα ήταν νόμιμα, παρέδιδαν ακόμα και σε σακούλες οστά από την πίσω πόρτα.
Γα όλα αυτά και πολλά άλλα είναι ενήμερη η Δημοτική Αρχή η οποία εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες της κάθαρσης.
Παράλληλα με το αζημίωτο επί χρόνια κάποιοι έβγαζαν άγρια χαρτζιλίκια αναλαμβάνοντας εργασίες σε τάφους πλησιάζοντας ιδιοκτήτες , συνδυάζοντας το τερπνό μετά του ωφελίμου, παρόλο που αμείβονταν από τα δημόσιο.