Το σωματείο μας έχει καταγγείλει δημόσια το διάλογο – φιέστα του υπουργείου Παιδείας με απόφασή του στις 22/12/2015. Πώς αλλιώς άλλωστε, αφού ο ίδιος ο πρόεδρος κ.Λιάκος έχει ρητά αναφέρει ότι οι όποιες προτάσεις γίνουν θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα δημοσιονομικά δεδομένα της χώρας, τις δεσμεύσεις της χώρας απέναντι στους δανειστές όπως αυτές επικαιροποιήθηκαν το προηγούμενο καλοκαίρι με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, καθώς και τα συμπεράσματα για την παιδεία από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.
Στην τελευταία ΓΣ προέδρων ζητήθηκε από το ΔΣ της ΟΛΜΕ να φέρει το θέμα του διαλόγου στη βάση στον επόμενο γύρο ΓΣ του κλάδου για να αποφασίσει αυτός. Με έκπληξη όμως, αλλά και αγανάκτηση είδαμε το ΔΣ της ομοσπονδίας με πλειοψηφία 6-5 να παίρνει θέση υπέρ της συμμετοχής στο διάλογο. Πρόκειται για προσπάθεια αλλοίωσης της θέλησης της βάσης. Δεν είναι δυνατόν πάνω από είκοσι ΕΛΜΕ να ζητάνε την καταδίκη του εθνικού «διαλόγου» και την αποχώρηση της ΟΛΜΕ και το ΔΣ να αποφασίζει αντίθετα.
Είναι ζήτημα και ουσίας όσον αφορά το διάλογο, αλλά και δημοκρατίας του σωματείου.
Ουσίας, γιατί το πλαίσιο του διαλόγου ενσωματώνει όλη τη λογική που αντιπαλεύει το σωματείο μας (κλείσιμο σχολείων, περικοπές στις δαπάνες παιδείας, αξιολόγηση, μαθητεία, δίδακτρα, αύξηση μαθητών στην τάξη, κατηγοριοποίηση σχολείων, κουπόνια, κτλ.), και οδηγεί σε προαποφασισμένες προτάσεις που στοχεύουν μόνο στη νομιμοποίησή τους στη συνείδηση του κόσμου από τη συμμετοχή της ΟΛΜΕ.
Δημοκρατίας, γιατί 28 ΟΛΜΕ ψήφισαν όχι στο διάλογο και πάνω από 30 άλλοι πρόεδροι δήλωσαν πώς δεν έχουν εξουσιοδότηση για απόφαση. Πώς λοιπόν οι 6 της πλειοψηφίας αποφάνθηκαν ότι με το ναι στο «διάλογο» ο κλάδος εκφράζει την άποψή του;
Απαιτούμε την άμεση ακύρωση της απόφασης και το κατέβασμα της συμμετοχής ή όχι, στις γενικές συνελεύσεις.