Την ίδια μέρα που ο υπουργός Εργασίας παρουσίαζε στους αρχηγούς των κομμάτων το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, κατατιθόταν από την κυβέρνηση στη Βουλή ένα νομοσχέδιο για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με ευρωπαϊκές οδηγίες σχετικές με το πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Μπορεί κανείς να πει ότι πρόκειται για σύμπτωση. Ωστόσο, ακόμα και στο επίπεδο των συμβολισμών, η κίνηση αυτή έχει τη σημασία της, αφού η μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση δίνει ένα ακόμα χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, πάνω από την οποία πυκνώνουν τα «κοράκια» της ιδιωτικής ασφάλισης.
Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνουν μια σειρά φορείς της εργοδοσίας, παράγοντες της ασφαλιστικής αγοράς και «ειδήμονες» των ΜΜΕ, που εδώ και καιρό παπαγαλίζουν εν χορώ ότι οριστική λύση στο Ασφαλιστικό θα δοθεί με την επέκταση και την ωρίμανση του συστήματος των «τριών πυλώνων», ένας από τους οποίους είναι η ιδιωτική ασφάλιση.
Για παράδειγμα, μια πλευρά της κριτικής που γίνεται στην κυβέρνηση, για το νομοθέτημα που παρουσίασε, είναι η εξής: Ενώ οι ρυθμίσεις που προωθεί αδυνατίζουν κι άλλο τη συμμετοχή του κράτους και της εργοδοσίας στο σύστημα της Ασφάλισης και στις συντάξεις, απουσιάζει κάθε αναφορά στον τρίτο πυλώνα της Ασφάλισης.
Έτσι, σύμφωνα με αυτήν την κριτική, ενώ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις περισσότεροι να στραφούν στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, τώρα που οι συντάξεις μετατρέπονται σε φιλοδωρήματα και πολλοί από τους σημερινούς νέους δεν θα πάρουν ούτε κι αυτά, η κυβέρνηση «άτολμα» αντιμετωπίζει το θέμα και δεν ενθαρρύνει με πιο «γενναιόδωρο» τρόπο τη διοχέτευση πελατείας στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Βέβαια, οι αναφορές του υπουργού Εργασίας ότι η κυβέρνηση εξετάζει την καλύτερη σύνδεση του Ασφαλιστικού με το Φορολογικό εκεί παραπέμπουν. Κι αυτό επειδή η επέκταση των φοροαπαλλαγών είναι από τα βασικά προαπαιτούμενα που θέτουν εργοδότες και ασφαλιστικές εταιρείες για να ενισχυθεί ο δεύτερος (επαγγελματικά ταμεία) και τρίτος πυλώνας της Ασφάλισης, όσο, με μεταρρυθμίσεις όπως αυτή της σημερινής συγκυβέρνησης, θα αδυνατίζει ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης και αυτή θα μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση.
Μάλιστα, σε ραδιοφωνικό σταθμό, από εκπρόσωπο των ασφαλιστικών εταιρειών ακούστηκε ότι η ιδιωτική ασφάλιση θα παίξει συμπληρωματικό ρόλο στο κρατικό σύστημα, το οποίο «θα καλύπτει τα απολύτως αναγκαία» και από εκεί και πέρα θα αναλαμβάνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες για όποιον έχει να πληρώσει.
Γι' αυτό το τελευταίο είπε μάλιστα ότι όσο νωρίτερα αρχίσει κανείς να πληρώνει χρήματα για ένα συνταξιοδοτικό συμβόλαιο τόσο το καλύτερο, ενώ για το κατά πόσο είναι ασφαλές και φερέγγυο το ιδιωτικό σύστημα, είπε ότι πλέον δεν υπάρχει κίνδυνος, επειδή υπάρχει αυστηρό ευρωπαϊκό πλαίσιο και ισχυρή εποπτεύουσα αρχή. Δηλαδή, βάλανε το λύκο (την ΕΕ και τις Αρχές της) να φυλάει τα πρόβατα (τις εισφορές των ασφαλισμένων...).
Ωστόσο, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Κι από όρεξη άλλο τίποτα τα «κοράκια» της ιδιωτικής Ασφάλισης, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία τους, η μέση δαπάνη για ιδιωτικά συμφωνητικά στην ΕΕ είναι 1.202 ευρώ και στην Ελλάδα μόλις 172! Επομένως, τα περιθώρια επέκτασης της δράσης τους και βέβαια της κερδοφορίας τους είναι τεράστια.
Γι' αυτό πιέζουν για μεταρρυθμίσεις που θα ανοίγουν περισσότερο την αγορά στα πολυεθνικά μεγαθήρια της Ασφάλισης. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να βάλουν φρένο στις ανατροπές που τώρα προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ανατροπής της πολιτικής που τις επιβάλλει.
*Χρήστος Γιάνναρος, μέλος της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ.