Πρωτοποριακή πρωτοβουλία της Βουλής με την τεχνική στήριξη Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους-και του Νεανικού Πλάνου
Το κτήριο του ελληνικού κοινοβουλίου, για μια μέρα, τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015, ζωντάνεψε: μια αίθουσα του έγινε σινεμά, όπου πραγματοποιήθηκε μια κοινωνική προβολή ταινίας με ένα εντελώς ιδιαίτερο κοινό.
Εβδομήντα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα είχαν τη χαρά να παρακολουθήσουν την ταινία “Το Αγόρι και ο Κόσμος” του Βραζιλιάνου Άλε Αμπρέου, που έχει φτάσει να διεκδικεί το Όσκαρ κινουμένων σχεδίων. Η συγκλονιστική, παραμυθένια ταινία του Αμπρέου, αυτός ο πολύχρωμος και εύηχος ύμνος στην ανθρωπιά και την παιδικότητα, μάγεψε τα προσφυγάκια, σταλάζοντας λίγη ομορφιά στη ψυχή τους.
Η προβολή έγινε εφικτή από την ανιδιοτελή εργασία της τεχνικής ομάδας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας και του Νεανικού Πλάνου (Χρ. Σοφιανόπουλος, Κ. Παυλίδης, Γ. Κρητικός και Ν. Σακκούλης), που, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους, πέτυχαν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, οπτικά και ακουστικά. “Όπως για κάθε εκδήλωση που αφορά στους πρόσφυγες, η ταινία, ο τεχνικός εξοπλισμός και η εργασία των τεχνικών μας, ήταν δωρεάν, στο πλαίσιο της κοινωνικής προσφοράς των εργαζομένων και φίλων του Φεστιβάλ Ολυμπίας”, δήλωσε ο Δημήτρης Σπύρου, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, που σηματοδοτεί με τις δράσεις του την ευαισθησία απέναντι στη μόνη ελπίδα της ανθρωπότητας, αλλά και στο πιο πολύτιμο κομμάτι της: τα παιδιά.
Για την εκδήλωση, που αποτελεί μια πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων με την αρωγή του Συλλόγου των Υπαλλήλων της Βουλής και τη συνεργασία της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής, ο Πρόεδρος κ. Βούτσης δήλωσε πως “έφερε τη Βουλή σε επαφή με παιδιά που πρέπει να πεισθούν ότι μπορούν να έχουν μέλλον, ότι μπορούν να έχουν πατρίδα που αυτά θα επιλέξουν, ότι μπορούν να έχουν φίλους, να βρουν νέες οικογένειες, να προχωρήσουν στη ζωή τους, αλλά και να δουν πως η πολιτική δεν είναι μια απάνθρωπη διαδικασία, ότι μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο και να συνδέεται με την κοινωνία στις εκφράσεις της αλληλεγγύης, της πρόνοιας, της προσφοράς”.
Τα παιδιά λοιπόν είδαν μια ωραία ταινία, στόλισαν χριστουγεννιάτικο δέντρο, έπαιξαν, χάρηκαν, περιηγήθηκαν στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας με τρενάκι – δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να νιώσουμε πως είμαστε αν όχι καλοί, τουλάχιστον καλύτεροι άνθρωποι.