Βιωματικές δράσεις στο πλαίσιο του Δικτύου ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ 2.0 από το ΓΕΛ Ανδρίτσαινας - Επισκέψεις στα Μουσεία Υδροκίνησης στη Δημητσάνα και λαδιού στη Σπάρτη
Το Γενικό Λύκειο Ανδρίτσαινας στοχεύοντας στην ανάπτυξη βιωματικών εκπαιδευτικών δράσεων που συνδέουν το σχολείο με τον τόπο, τους φυσικούς πόρους, την παραγωγική ιστορία, την πολιτιστική κληρονομιά και το μουσείο, συμμετείχε στο δίκτυο σχολείων «Παυσανίας 2.0: από το Σχολείο στο Μουσείο». Την ευθύνη λειτουργίας του δικτύου, το οποίο είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας, έχει το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς. Σκοπός του δικτύου είναι η ανάπτυξη εκπαιδευτικών δράσεων στα μουσεία έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά του «Σχολείου του 21ου αιώνα», και ειδικότερα στους στρατηγικούς στόχους της ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, της γνωριμίας με την τοπική ιστορία, της αειφορίας και της στήριξης βιωματικών δράσεων. Στο πλαίσιο λειτουργίας αυτού του δικτύου διοργανώθηκαν δυο εκπαιδευτικές επισκέψεις σε δυο μουσεία του δικτύου.
Έτσι, στις 7 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσκεψη στο Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού λαδιού στη Σπάρτη. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και προετοίμασαν στο σχολείο τα διαθεματικά φύλλα εργασίας που σχετίζονταν με τα διδακτικά αντικείμενα Ιστορία Α’ Τάξης, Λογοτεχνία Α, Β και Γ’ Τάξης, Χημεία και Βιολογία Β’ Τάξης. Στη συνέχεια, κατά την επίσκεψη στο Μουσείο Ελιάς είχαν την ευκαιρία μέσα από τη λεπτομερή παρουσίαση των εκθεμάτων και την ξενάγηση να εστιάσουν και να εντοπίσουν τις κατάλληλες πληροφορίες για να συμπληρώσουν τα φύλλα εργασίας. Πληροφορίες για τις πρώτες μαρτυρίες παρουσίας της ελιάς και την παραγωγή λαδιού στον ελλαδικό χώρο, για τη συμβολή της ελιάς και του λαδιού στην οικονομία, για τη συμβολική της διάσταση στη μυθολογία, τη θρησκεία, τα ήθη και έθιμα των ελλήνων, για τη θέση της ελιάς στην τέχνη, για την εξέλιξη της τεχνολογίας παραγωγής λαδιού καθώς και για τη σαπωνοποιία, οικιακή και βιομηχανική. Τέλος, οι μαθητές επιστρέφοντας στο σχολείο ολοκλήρωσαν τις εργασίες τους, προβληματίστηκαν και μπήκαν σε μια διαδικασία κριτικής σκέψης.
Με τον ίδιο τρόπο οργανώθηκε και η δεύτερη εκπαιδευτική επίσκεψη στις 16 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα. Η επίσκεψη συνδυάστηκε με τα διδακτικά αντικείμενα Ιστορία Γ’ Τάξης, Νεοελληνική Γλώσσα Α, Β και Γ’ Τάξης και Χημεία και Βιολογία Β’ Τάξης καθώς και με την ερευνητική εργασία Α’ Τάξης «το μέλι και τα παράγωγά του».
Φτάνοντας στο Μουσείο Υδροκίνησης έγινε συνάντηση με τον μελισσοπαραγωγό κ. Νικόλαο Καλπακή, ο οποίος με μεγάλη προθυμία δέχτηκε ερωτήσεις και έδωσε πλήρεις και επιστημονικά τεκμηριωμένες απαντήσεις γύρω από την ποιότητα του μελιού, τη χημική του σύσταση, τη θρεπτική αξία, τη νοθεία. Στη συνέχεια με αφορμή τις παραδοσιακές εγκαταστάσεις και τους υδροκίνητους μηχανισμούς του μουσείου σε συνδυασμό με την άρτια παρουσίαση των εκθεμάτων και της λεπτομερούς ξενάγησης οι μαθητές άντλησαν το υλικό για να ολοκληρώσουν τα φύλλα εργασίας. Υλικό από τη νεροτριβή, τον αλευρόμυλο, το ρακοκάζανο, την κατοικία του βερσοδέψη, το βυρσοδεψείο και τον μπαρουτόμυλο. Παράλληλα είχαν την ευκαιρία να ακολουθήσουν περιβαλλοντικά μονοπάτια στο φαράγγι του Λούσιου, να παρατηρήσουν το περιβάλλον και να ανακαλύψουν αρωματικά φυτά και αποτυπώματα ζωικών οργανισμών.
Μέσα από αυτές τις δράσεις οι μαθητές του σχολείου κατάφεραν να αναπτύξουν την κουλτούρα του ερευνητή, συνδυάζοντας την επίσκεψη στο Μουσείο με την έξοδο στο «πεδίο», το οποίο, ανάλογα με τη θεματική, οδήγησε σε χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, περιβαλλοντικής σημασίας και σύγχρονης δημιουργίας.
Υπεύθυνες καθηγήτριες: Καρβελά Γεωργία, Κοτρέτσου Σταματία, Μπουροπούλου θεοδώρα και Σταυροπούλου Κων/να.